υδρόχωρος

-η, -ο, Ν

(για φυτά) αυτός τού οποίου τα σπέρματα ή οι καρποί διασπείρονται με το νερό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hydro-chore (υδρ[ο]-* + χώρος)].